na cmentarzu wieje najbardziej
po śladach śmierci ludzie kroczą wśród cieni
błąkających się duszy
rozleniwione sumienia czują dreszczyk emocji
spływające łzy nawilżają wspomnienia
człowiek poczuł już przemijanie
na własnych powiekach
nie zasłużyliśmy na to żeby umrzeć
ale każdy powinien to przeżyć
tylko po to żeby do życia wrócić mądrzejszym
lecz tak naprawdę jesteśmy niczym
w tym wszystkim co chcieli byśmy zrobić
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz